Pàgina principal  |  Contacte  

Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

AUTÉNTICOS TAL VEZ - ALBERGUE -
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
 TÍTULO PRIMERO 
 
 
  Eines
 
General: Saludos gente bella!..Compartiendo...Abandonada!
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 2 del tema 
De: Scarlata901  (Missatge original) Enviat: 21/02/2010 23:32
 
 
 
 
 
 
 
maschjquita.jpg picture by scar_2009

 

 

 

 

 

adornoconste.gif picture by scar_2009

 

Mi pensar me lo advirtió

mientras tu mirar me confundía

soy cual dama sin su amor

de la verdad escondida

sufro, mas temo al dolor

pues este arruinó mi vida

el primer beso convirtió

mi mente en única abstraída

que a la vez en si encerró

una esperanza tardía.

Acabará igual que comenzó

dejará mi alma vacía

pero considera mi dolor

pues al final yo te quería.

 

adornoconste.gif picture by scar_2009

 

 

 

 

 
adornoconste.gif picture by scar_2009       imagenchiquitina.jpg picture by scar_2009adornoconste.gif picture by scar_2009  
 

 
 
 


Primer  Anterior  2 a 2 de 2  Següent   Darrer  
Resposta  Missatge 2 de 2 del tema 
De: talvez Enviat: 25/02/2010 01:24
 
 

Muchísimas gracias Scarlata,  siempre tan delicada en tus colaboraciones

 

Su pensar se lo advirtió mientras tu mirar la confundía

le pedías un acto de fe después de tu cobardía

cómo negarle a tu alma lo que la suya pedía?

Te dio su vida otra vez y guardó las pasiones a buen recaudo

mientras con otra jugabas para su desencanto.

 

Abandonada, vituperada, en público mofada,

estafada ese caballero dejó a la dama

Abandonada, más no vacía

un alma rebosante de las mas tiernas caricias,

deseo sin medida

pasión que no se apaga

 

Lloró lágrimas de hiel cuando abortabas la semilla  tan dulcemente sembrada

y se alegró firme de no venderla por familia y una casa

alma que labra la hacienda mientras otras cobran la renta

alma que siempre crece, que se recarga de vida, acurruca a sus poyuelos,

los amores de su vida, no los aborta, los alimenta, los mima

y esperan rollizos y sanos como el primer día

 

La vida que racaneó sus dones la hizo así,

de una pieza,

mujer entera,

para un solo hombre,

sin dobles vidas,

alma de fuego y poesía,

alma acogedora  y ardiente,

nunca vacía

 

 



 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats