Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

Creaciones_Gabito
Per molts anys, Lady Mabel !
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
 General 
 ENTREGA PREMIOS ASISTENCIA DIARIA 
 ❥❥¸.•`*´´¨ ASISTENCIA DIARIA¸.•`*´´¨❥❥¸ 
 OFRECIMIENTO Y PETICIONES FIRMAS 
 ESPACIO DISEÑO Y FIRMAS UTOPIA 
 ALEJANDRO FERNANDEZ VIDEOS 
 SECRETOS DE LA ABUELA] 
 POEMAS CANELA 
 REFLEXIONES 
 ✿*¨ ¨*✿ RETOS DE LA SEMANA ✿*¨ ¨*✿ 
 TODO SOBRE EL (PSP 7) Tubes imagenes etc 
 ALEJANDRO FERNANDEZ VIDEOSº*º*º 
 Recetas y secretos de la Abuela 
 DISEÑADORA SOLITA 
 Diseñadora 
 
 
  Eines
 
General: La agonía de un adolescente
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 3 del tema 
De: SILA4141  (Missatge original) Enviat: 27/09/2014 20:31

La agonía de un adolescente

En el barrio dicen que soy malo y me tienen miedo. Mis "AMIGOS" me traicionaron su saludo es "HASTA NUNCA COMPAÑERO".

De pronto, escucho unos ruidos, no soy capaz de sostenerme y caigo.
Me toco y estoy mojado de un liquido rojo, se me acerca la gente y oigo que dicen: "gracias a Dios lo mataron, porque iba a ser tremendo".
Siento la agonía en mi mente, no puedo moverme.
Cuando llegué aquí me sentía muy solo.

Tengo una sensación de amargura y solo espero encontrar un poco de simpatía, pero no puedo hallarla.
Me han puesto un número y me han colocado en un sitio que dice "fallecidos con arma de fuego".
El de mi muerte era como otro cualquiera, lo último que recuerdo fue que apresuré el paso para sobrepasar a una anciana que caminaba desesperada. Escuché unos ruidos atronadores y sentí un horrible dolor. Me sentí a mi mismo gritando.
De repente desperté, todo estaba muy tranquilo, un policía se encontraba a mi lado.

Luego vi al médico, mi cuerpo estaba cubierto de sangre; lo raro era que no sentía nada.
Por favor no me cubran con esa sabana "NO PUEDO ESTAR MUERTO".
Luego me metieron a una nevera, mis padres me identificaron, ¿Por qué tenía que ver sus lágrimas? Por favor que alguien se compadezca de mi y me despierte.

Ahora que recuerdo nunca me compadecí de los que me rogaban que no los matara, ni de las personas muertas de miedo al atracarlas "SAQUENME DE AQUI, NO QUIERO VER LLORAR DE ESA MANERA A MIS PADRES".
Por favor no me entierren, si me dan otra oportunidad JURO que seré el mejor hijo de la tierra, y yo no era malo lo que hacía era para que me admiraran y me tuvieran miedo, pero ahora me doy cuenta.,DIOS. "solo tengo 16 años".



Primer  Anterior  2 a 3 de 3  Següent   Darrer  
Resposta  Missatge 2 de 3 del tema 
De: Sol Solgraficos Enviat: 29/09/2014 12:06

Resposta  Missatge 3 de 3 del tema 
De: Mery flor Enviat: 29/09/2014 19:30


 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats