Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

LA CUBA DEL GRAN PAPIYO
Per molts anys, MALDADOSA !                                                                                           Per molts anys, LadyDoris !                                                                                           Per molts anys, Maruixete !                                                                                           Per molts anys, Florychica !                                                                                           Per molts anys, mariposa-colorida !
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
 Conociendo Cuba 
 CANCION L..A 
 FIDEL CASTRO.. 
 Fotos de FIDEL 
 Los participantes más activos 
 PROCLAMA AL PUEBLO DE CUBA 
 
 
  Eines
 
General: A tus pies me incliné
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 3 del tema 
De: Luzdeluna  (Missatge original) Enviat: 17/04/2009 23:19


  

Un día  …     temprano en la mañana me levante para observar la salida del sol.
Oh,la belleza de la creación de Dios va más allá de la descripción!  

Mientras observaba, alababa a Dios por su bella obra.  
Sentado ahí, sentí la presencia del Señor conmigo.  
“Me amas?”, me preguntó. “Por supuesto, Dios!

Tú eres mi Señor y Salvador

¡Entonces me preguntó: “Si  estuvieses  físicamente incapacitado,
aún me amarías? Me quedé perplejo.
Miré mis brazos, mis piernas, el resto de mi cuerpo y me pregunté  
Cuántas cosas que hoy me parecen tan sencillas

sería incapaz de hacer.  
“Sería difícil, Señor, pero aún así te amaría”


Si estuvieses ciego, ¿amarías aún mi creación?  
¡Cómo podría amar algo, siendo incapaz de verlo!  
Entonces pensé en toda esa gente ciega en el mundo y cuántos de ellos
aman a Dios.
“Es difícil pensarlo, pero aún así te amaría”.  


“Si fueses sordo, escucharías  aún mi Palabra?  
Cómo podría siendo sordo? Entonces comprendí que escuchar la Palabra de
Dios no es meramente usar nuestros oídos, sino nuestro corazón.  
“Sería difícil, pero aún  escucharía tu Palabra”.  

 

“Si estuvieses mudo, alabarías aún mi nombre?” Pero cómo puedo
alabar sin  voz!  


Entonces se me ocurrió que Dios desea que le cantemos desde nuestra alma y
corazón sin importar cómo sonemos. Y cuando alabamos a Dios no lo hacemos
siempre con un cántico, y cuando somos perseguidos, le damos alabanza a
Dios en nuestras palabras de gratitud. 

“Aunque no pudiera cantarte físicamente, alabaría aún tu Nombre”.

“En realidad me amas? Me preguntó el Señor.  
Con valor y profunda convicción le contesté resueltamente.

“Sí Señor!  
Te amo porque tu eres  el Dios único y verdadero!”
Pensé que había  contestado correctamente, pero Dios respondió:  
“Entonces por qué pecas?” “Porque soy humano, Señor

 y no soy perfecto!”  

“Entonces, por qué en tiempos de paz, te alejas de mí y en tiempos de
angustia oras con el corazón ”  No hubo respuesta. Sólo lágrimas.
“Por qué solamente cantas en el templo ¿ Por qué me buscas solo en
tiempos de adoración? Por qué me pides cosas tan egoístas?

 Por qué pides sin tener fe?”

 
Las lágrimas continuaron rodando por mis mejillas. “Por qué te
avergüenzas de mí? Por qué no testificas de mí? Por qué en tiempos de
prueba, lloras sobre otros  hombros que no son los míos?

 Por qué  pones pretextos cuando te doy la oportunidad de servir?
” Intenté contestar,pero no hubo respuesta que dar.

“Eres bendecido con la vida. No te hice para que desperdiciaras este
regalo. Te he bendecido con talentos para servirme, pero continúas
dándome la espalda.

Te he revelado mi Palabra, pero no obtienes el conocimiento de
ella. Te he hablado, pero tus oídos están cerrados.

Te he mostrado mi Gloria pero tus ojos nunca la vieron.
Te he enviado mis siervos, pero te has quedado sentado
y no has pasado ante el llamado.
 He escuchado  tus oraciones y las he contestado todas,
pero no entendiste su significado.  

En verdad me amas?”No podía contestar. ¿Cómo podría hacerlo?  
Estaba terriblemente avergonzado. No tuve excusas. Cuando hube llorado y
las lágrimas habían fluido dije: “Señor, por favor, perdóname! Soy
indigno de ser tu hijo!” Pero El me contestó:

 
 “Esa es mi Gracia, hijo mío”:

“Entonces, por qué continuas perdonándome?.

Por qué me  amas tanto?” “Por qué tu eres mi creación. Tú eres mi hijo. Nunca te abandonaré.
Cuando  llores, lloraré contigo. Cuando rías, reiré contigo. Cuando caigas, te
levantaré. Cuando estés deprimido, te animaré. Cuando te sientas cansado
te llevaré sobre mis hombros. Estaré contigo hasta el fin de los días, y
por siempre te amaré. Sólo tú  permanece fiel”. Nunca  antes había
llorado como en ese momento. Cómo pude lastimar a mi Dios con todo lo que hice!

 
 Le pregunté:

“Cuánto me amas?” Estrechándome en Sus Brazos, mire Sus Manos
traspasadas.

Me incliné a los pies de Cristo, y por primera vez, en verdad oré.


Anónimo.   



Webset Copyright © cubana838-Lucy~ All Rights reserved





Primer  Anterior  2 a 3 de 3  Següent   Darrer  
Resposta  Missatge 2 de 3 del tema 
De: Rene Gomes Enviat: 18/04/2009 03:11
travestiKUKUZA9-1-1-4-5-2-1.jpg picture by lavastida

Resposta  Missatge 3 de 3 del tema 
De: BURBUJAS Enviat: 19/04/2009 09:32
NKBoo25.jpg picture by BurBujasBar


 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats