Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

AYUDA-AMISTAD
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
 Normas del Grupo 
 Plantas que sanan 
 Terapias Alternativas 
 Foro Consulta 
 Medicina y Salud 
 Reflexiones 
 Leyendas 
 Mundo Animal 
 Nuestras Recetas 
 Poemas 
 Música 
 Humor 
 Gifs y carteles 
 Capilla Virtual 
 ¡¡¡Vamos a estar en el Museo!!! 
 ¿Nos conocemos más? 
 Cumpleaños 
 Mensajes MPGrupos 
 Juegos 
 General 
 MICRO-CUENTOS 
 FIBROMIALGIA 
 
 
  Eines
 
Poemas: DEPRESION
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 1 del tema 
De: Siondra  (Missatge original) Enviat: 25/10/2010 15:10

AMÉRICA LATINASALUD Y BIENESTAR

Depresión

Publicado el 25 octubre 2010 por Natho47
Depresión


Este poema es una creación colectiva, entre Pedro Neila y Erika Contreras.Pretendemos que sea un simil entre lo que vivieron los 33 mineros atrapados en la mina San José y las personas que hemos caído en el pozo profundo de la depresion.
POEMA DESDE LA OSCURIDAD


Como vosotros sé lo que es estar sumergido en el líquido negro de la desesperación

Como vosotros lanzaba la mirada, buscando un pedacito de cielo, el mío

Como vosotros conozco la proximidad del aliento de la muerte y he sentido su fría asechanza.Como vosotros caí injustamente una prisión acusada, procesada y condenada, sin otro crimen que vivir.

Como vosotros me agarre agónica a los barrotes de mi destino

Como vosotros rece para qué la débil luz que alumbraba mi futuro, no se apagara

Como vosotros el fuego de mi alma seguía ardiendo, porque sabía que alguien me esperaba

Como vosotros me convertí, sin quererlo, en una luchadora

Como vosotros el miedo me atenazo, haciéndome perder, a ratos, la esperanza

Como vosotros sentí que estar ahí era un aprendizaje durísimo de experimentar

Como vosotros el marasmo se apoderó de mí, sin más porque yo se lo permití

Como vosotros supe cómo era la soledad del alma

Como vosotros se lo es estar en la oquedad asfixiante, de la oscuridad y la nada

Como vosotros soy una sobreviviente

Como vosotros se de la grandezas y miserias que conviven en un solo cuerpo, y un solo corazón

Como vosotros la voluntad de vivir, no la perdí y esta es mi segunda oportunidad
 


Primer  Anterior  Sense resposta  Següent   Darrer  

 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats