Pàgina principal  |  Contacte  

Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

El Pais Encantado de Alicia Ibiza
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
 ◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙ 
 ۞IMPORTANTE ۩Aportes / Novedades 
 ◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙ 
 ۞CELEBRACIONES ۩ Octubre del 2025 
 ◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙ 
 ۞Nuestros BUZONES 
 ۞Nuestros FONDOS 
 ◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙ 
 ۞SI TE GUSTA PIDELA 
 ◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙ 
 • - • SOLICITA FIRMAS 
 ♥ RECOGER FIRMAS 
 ◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙ 
 ۞Galeria de Imagenes 
 • - • ۩ Fondos y Layouts 
 • - • ۩ Para Responder 
 ◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙ 
 ۞Comun... Amigas 
 
 
  Eines
 
General: Me di cuenta que...
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 4 del tema 
De: Devair Nunes  (Missatge original) Enviat: 23/07/2025 06:22








Me di cuenta que estaba envejeciendo...



Me di cuenta de que estaba envejeciendo…

 pero no fue por las arrugas.

No fue el espejo.

Ni las canas.

Ni el joven que me cedió el asiento

 con esa mirada de “señora”.

Tampoco fue porque ya no entiendo cómo se usa TikTok,

 o porque la ropa que venden me da frío con solo verla.

No.

Me di cuenta de que estaba envejeciendo

 cuando dejé de pedir permiso para ser quien soy.

Cuando ya no perseguí a quien se iba.


Cuando dejé de buscar explicaciones

 en gente que nunca las dio.

Cuando las discusiones 

ya no me interesaban.


Y cuando el silencio, 

ese que antes me daba ansiedad, 

se volvió mi lugar favorito.


No fue el paso del tiempo, 

fue el paso de la conciencia.


Fue cuando entendí que no vine

 a esta vida a convencer a nadie, 

ni a cargar culpas heredadas,

 ni a ser la buena para todos.


Hoy camino más lento… pero más firme.

Me hablo con cariño. Me priorizo sin culpa.


Ya no pido disculpas por decir “no quiero”, 

ni me esfuerzo por encajar 

donde sé que no me ven.

Mi cuerpo ya no es un problema

 que debo arreglar.


Es el templo que ha cargado hijos,

 lágrimas, besos, trabajos, 

duelos, caídas… y aquí sigue.


¿Cómo no amarlo?

Estoy envejeciendo, sí.

Pero por fin estoy viviendo.

Y lo mejor de todo: 

ya no necesito que nadie lo entienda.



Créditos a quien corresponde 





 

 



Primer  Anterior  2 a 4 de 4  Següent   Darrer  
Resposta  Missatge 2 de 4 del tema 
De: Alicia Ibiza Enviat: 23/07/2025 21:18
Gracias Deara por compartirlo
Besinesssssssss


Resposta  Missatge 3 de 4 del tema 
De: veroalex Enviat: 27/07/2025 06:12

Resposta  Missatge 4 de 4 del tema 
De: charitoo Enviat: 29/07/2025 08:30


Primer  Anterior  2 a 4 de 4  Següent   Darrer  
Tema anterior  Tema següent
 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats