Pàgina principal  |  Contacte  

Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

la casa del gnomo madrid
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
  
 General 
 BIENVENIDOS 
 PRESENTATE CON TU FOTO 
 COMUNIDADES AMIGAS 
 POESIA 
 CUENTOS 
 MUSICA 
 REFLEXIONES 
 ENIGMAS 
 COCINA ESPAÑA 
 COCINA MEXICANA 
 POSTRES 
  
 IMAGENES 
 FONDOS 
 GIFS VARIOS 
 DEJA TUS GIFS 
 FIRMAS DE JUANITO 
 FLORES 
 ALFABETOS 
  
 TU CIUDAD 
 FERIA DE SEVILLA 
 PERIODICOS DEL MUNDO 
  
 temperatura 
 cine gratis 
 medicina 
  
 TODO HUMOR 
 PASATIEMPOS 
 TRADUCTOR 
 PORTADAS 
 SANTORALES 
 NAVIDAD crismas 
  
 CUENTOS 
 FLORECITA 
 
 
  Eines
 
General: SI ME VES...
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 2 del tema 
De: VAINICA  (Missatge original) Enviat: 24/07/2011 14:58
 
   
 
 
 
 
                   A7.gif picture by silvygilbert                 
  
  

SI ME VES...

 Si me ves cansado fuera del sendero, ya casi sin fuerzas
para hacer camino.

Si me ves sintiendo que la vida es dura, porque ya no puedo,
porque ya no sigo.

Ven a recordarme cómo es un comienzo, ven a desafiarme
 con tu desafío.

Muéveme en el alma, vuélveme al impulso, llévame a mi mismo.

Yo sabré entonces encender mi lámpara en el tiempo oscuro,
 entre el viento frío.

Volveré a ser fuego desde brasas quietas, que alumbre y reviva
 mi andar peregrino.

Vuelve a susurrarme aquella consigna del primer paso
 para un principio.

Muéstrame la garra que se necesita para levantarse desde lo caído.
 

Si me ves cansado fuera del sendero, sin ver mas espacios
que el de los abismos.

Trae a mi memoria que también hay puentes, que también hay
alas que no hemos visto.

Que vamos armados de fe y de bravura, que seremos siempre
 lo que hemos creído.

Que somos guerreros de la vida plena, y todo nos guía
 hacia nuestro sitio.

Que un primer paso, y que un nuevo empeño, nos lleva a la forma
 de no ser vencidos.

Que el árbol se dobla, se agita, estremece, deshoja y retoña,
 pero queda erguido.

Que el único trecho que da el adelante es aquel que cubre
 nuestro pie extendido.

Si me ves cansado fuera del sendero, solitario y triste,
quebrado, herido... siéntate a mi lado, tómame las manos,
entra por mis ojos hasta mi escondrijo.

Y dime se puede e insiste, se puede, hasta que yo entienda
que puedo lo mismo.

Que tu voz despierte, desde tu certeza, al que de cansancio
 se quedó dormido.

Y, tal vez, si quieres, préstame tus brazos, para incorporarme,
 nuevo y decidido.

Que la unión es triunfo cuando hombro con hombro vamos,
¡ sí se puede!, con el mismo brío.
 

Si me ves cansado fuera del sendero, lleva mi mirada
hacia tu camino.

Hazme ver las huellas, que allá están marcadas, de un paso tras
 otro por donde has venido.

Y vendrá contigo una madrugada, la voz insistente para
un nuevo inicio.

Que abriré otro rumbo porque si he creído, que siempre se puede...
 se puede, mi amigo.
 
(Mensajes para el alma)
 
               
 
 
 
 
 
 
 
      
 
 
 
*Fondo por Vainica*

 





Primer  Anterior  2 a 2 de 2  Següent   Darrer  
Resposta  Missatge 2 de 2 del tema 
De: ♥Cherry♥ Enviat: 24/07/2011 15:34
0a cherry


 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats