Pàgina principal  |  Contacte  

Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

EL VISLUMBRAR DE LA ERA DE ACUARIO
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
 General 
 NAVIDAD 2.016 
  
 ¿QUE ES LA VERDAD? 
  
 EL EMBLEMA ROSACRUZ & The Rosicrucian Emblem 
  
  
  
 HERMANOS MAYORES 
 THE BROTHERS OF THE ROSE CROSS 
 The Rosicrucian Fellowsihip (CURSOS) 
 MAX HEINDEL 
 NORMAS DEL VISLUMBRAR 
  
 AUGUSTA F. DE HEINDEL 
 CORINNE HELINE 
 ADMINISTRACION 
  
  
  
 BIBLIOTECA ROSACUZ 
 MANLY P. HALL 
  
 PREG Y RESP. R.C. 
 FOLLETOS ROSACRUZ 
 LINKS ROSACRUCES 
  
 ROBERTO RUGGIERO 
  
 FRANCISCO NÁCHER 
 ALEXANDRA B. PORTER , 
 JOSÉ MEJIA .R 
 MARTA BRIGIDA DANEY 
 LIBRO DE URANTIA 
 SALUD Y CURACION 
 CUENTOS PARA NIÑOS 
 EL SITIO DE ACSIVAMA 
  
 NOTAS AL INTERIOR 
 LA BELLEZA DE LA VIDA 
 TUS REFLEXIONES 
 BIBLIOTECA 
 PPS ESOTERICOS 
 MUSICA 
 GRUPOS Y AMIGOS 
  
  
 Señor, haz de mi un instrumento de tu paz. 
 LA MORADA DE JESÚS 
  
 
 
  Eines
 
LIBR. DE URANTIA: Decidí vivir
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 1 del tema 
De: thomassalas  (Missatge original) Enviat: 19/04/2012 14:30
Decidí vivir
Sentado en un rincón de mi vida,
viendo pasar a las personas,
me di cuenta que mientras yo lloraba
por mis heridas pasadas y por el daño
que otros me hicieron,
el resto del mundo seguía girando.

Que mientras yo me quejaba
por mis errores
y suspiraba por mis pérdidas,
el mundo seguía girando.

Que mientras yo me lamentaba
por lo que no pudo ser,
por los amores perdidos,
por el tiempo desaprovechado,
por los viajes sin hacer,
por las comidas sin probar,
el mundo seguía girando.

Que los demás siguieron su camino,
avanzando, creciendo,
y yo me quedé sentado,
esperando consuelo,
alguien que me levantara
o tal vez una solución a mis problemas.

Que mientras no podía recordar la última
vez que fui feliz sólo por serlo
y agradecer la vida que tengo,
el resto del mundo seguía girando.

Que la vida me pasaba
y yo me perdía oportunidades
mientras el mundo seguía girando.

Hasta que un día decidí levantarme
y seguir mi propio camino,
darle a cada persona
y a cada instante su justo valor,
sonreír más seguido,
abrazar más fuerte
y querer con más ganas.

Decide vivir y contarles lo que es
estar sentado en un rincón,
al margen de tu propia vida
mientras el mundo sigue girando.
 
 
 


Primer  Anterior  Sense resposta  Següent   Darrer  

 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats